V.l.n.r.: Mike Sieber, Rico van Overloop, Wilbert van der Stelt, Jannick Breunis, Arno Volgering, Derya Sahinci en Michael Roder.
Het gaat niet vanzelf
Begin dit jaar presenteerden wij met trots onze nieuwe manier van werken met multidisciplinaire zelforganiserende teams. Inmiddels is er nog een team bijgekomen en de mooie berichten over toegenomen flexibiliteit, enorme teamgeest en snelle verbeterslagen volgden elkaar op. Het lijkt allemaal moeiteloos te gaan, maar niets is minder waar. Het vergt heel veel om te komen waar wij nu zijn. Zoals Michael Röder het kernachtig samenvat: “Het gaat niet vanzelf.”
Veranderen schuurt en scheidt
Jezelf opnieuw uitvinden terwijl alles nog doorgaat op de oude manier is een enorme klus. Het trekt vooral een wissel op de mensen. Want niet iedereen ziet direct het grotere plaatje. En ook niet iedereen voelt zich thuis in een veranderende cultuur. Dat het niet vanzelf gaat kan Michael Röder uit ervaring vertellen: “Je bent van de oude situatie naar een nieuwe organisatie gegaan, maar wel met dezelfde mensen. Sommigen bloeien gelijk op, maar voor anderen hoeft het niet persé. Wat ook gebeurt is dat mensen graag willen, maar het dan toch niet voor hen werkt. Dat is allemaal net zo legitiem als dat het begrijpelijk is. Veranderen is moeilijk, helemaal als je het samen wilt doen.”
Verbeteren van het oude
Elk systeem heeft zijn beperkingen. Daarbinnen is van alles mogelijk. Maar om verder te komen kan je niet anders dan het systeem veranderen. Dat is waarom wij bij Blozo de uitdaging zijn aangegaan om de organisatie zoals alle maakbedrijven werken los te laten. Het doel? Ruimte maken om met plezier topprestaties te kunnen leveren. Barrières opruimen die potentieel, tijd en capaciteit verspillen. Ruimte geven aan lerend vermogen. Michael: “Bijna elke dag zijn er dingen waarvan iemand ziet dat het beter kan. In de traditionele organisatie blijven dit soort kansen heel lang liggen of gaan ze verloren omdat iedere afdeling zijn eigen doelstelling heeft. Dat moest gewoon anders.”
Kritische succesfactor: verbinding maken
Binnenkort zijn de spelers homes compleet ingericht. Trotse, zelforganiserende teams lopen met hun embleem in hun workshop hun eigen klanten te bedienen met dat wat zij goed kunnen. Dat begon bijna 2 jaar geleden met een frustrerend proces van iedereen proberen te overtuigen. “Je hebt plannen op papier, je weet dat het redelijk gaat, maar er zijn nog heel veel strubbelingen. Ik was erg gebrand op een grote verandering vooral in mijn eentje aan het doen, invullen en overtuigen. Totdat mijn collega Arno Volgering zei: dit moeten wij samen doen. Vanaf dat moment is het gaan lopen. Er werd toen een team van 7 mensen opgezet die ieder met stemmingsronden en motivaties gekozen waren. Samen kregen wij een opdracht van de organisatie. Vanaf dag 1 was er commitment!”
Alles draait om mensen
“Doordat je zoveel met elkaar praat is, weet iedereen wat er speelt. Iedereen weet ook dat er dingen misgaan, maar is bereid om dat voor lief te nemen. Mensen pakken op waar processen en systemen nog gaten laten vallen in de transitie. Daar zijn wij nu doorheen en er staat een club waar we trots op mogen zijn. En eenieder die zijn eigen weg gegaan is, zoals wij de onze zijn gegaan, wil ik echt bedanken en oprecht alle succes wensen”, aldus Michael Röder.